gedachten bij een foute sessie

10'23 voor de laatste 3k herhaling, licht teleurgesteld wandel ik terug naar het startpunt. Wat had ik graag mijn vooropgestelde tijden gehaald, maar *zucht* het zat er duidelijk niet in deze avond.
Het is vandaag 17 augustus, het is een warme dag (26°C ofzo, windstil) , maar ik vind het nog best doenbaar om interval te trainen. Vorige zomer in Lanzarote dat was pas onmogelijk, denk ik met enige weemoed.  Toch delen velen mijn mening niet, het is erg kalm op de Schorre, wat wandelaars maar sporters nee hoor.
Ik focus me terug op de sessie. Het doel was 3x 3km in 10min per herhaling met een ruime rust tussen. Uiteindelijk loop ik 10'03, 10'13 en 10'23. "Zoveel verval, hoe komt dat?" vraag ik me af.
Tijdens de wandeling terug naar huis daagt het me, ik maak zoveel domme fouten!

• Mijn ergste zonde, veel te weinig slapen, kost me zo al een boel fitheid. 
• Rommel vreten, nog zoiets doms, wie eet nu een zak chips voor ie gaat lopen? (Ikke dus)
• Mijn onbestaande focus, waar zit ik niet met mijn gedachten ...
• Mijn hoogmoedigheid om te weigeren mijn schema bij te sturen als de omstandigheden daar toe nopen ... Ik denk dat ik wel 3 keer 10'10 had kunnen lopen wat toch een veel betere sessie zou geweest zijn ...
• Mijn gesteun op anderen, ik zal zelf de verantwoordelijkheid moeten leren nemen want uiteindelijk ben jezelf verantwoordelijk voor wat je loopt en kun je niet blijven wegsteken achter anderen ....