Vorige week besefte ik het, conditie is een grillig beest. De ene dag gaat het prima, maar de andere dag is het ellende. Zaterdag was er een lange duurloop gepland met de club, ik wou heel graag de hele tocht meelopen maar na een goede 20 kilometer was het op bij mij, met pijn in het hart (figuurlijk) moest ik uitstappen. Zondagochtend wou ik dan wat tafeltennissen maar dat was door de kapotte benen een ramp. Ieder sprongetje was er teveel aan. En het is de bedoeling dat je veel sprongetjes maakt:
Vandaag had ik dan weer een prima dag, 27km met 3x20min tempo ( samen met vrienden, alleen zou ik dat momenteel niet doen) dus heb ik terug wat hoop. Maar wat zal het morgen zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten