Toen ik mijn laatste (serieuze) loopstage deed dacht ik dat ik de ideale combinatie gevonden had lopen en tafeltennis. Man, wat heb ik dat mis ingeschat. Het valt niet te combineren. Als ik het een wil verbeteren dan moet het ander enorm enorm toegeven.
De woensdag is typerend : Om 17h30 start de Hermestraining die duurt tot ongeveer 19h00, als je een hoog rendement wil halen uit een intervaltraining dan moet je, je durven geven, maximaal; om 19h30 is het vrije speelavond bij drive (waar ongeveer ieder lid- of ik fris ben of niet- de vloer veegt met mij, maar da's niet erg)
Vaak geraak ik niet meer op drive omdat ik te kapot ben van de intervaltraining en ik weet dat ik me nog belachelijker dan anders zal maken omdat ik zo traag ben door de mentale vermoeidheid van de looptraining.
Vandaag was het weer dilemma dag: Drive had me opgesteld, maar er was ook De Olifantenloop. Doordat mijn looptraining wat beter gaat denk ik dat het resultaat in de lijn van vorig jaar zou liggen ( met geef/neem 3 plaatsen slechter) Toch koos ik voor drive waar ik 2 matchen van de 3 verloor tegen gasten van 14, 15 jaar en de vraag mij steeds meer opborrelt: Zou ik dan echt een masochist zijn?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten